Regelmatig onderzoeken wij of onze steun effectief is.
Hier vermelden we enkele uitkomsten.

Succesvolle demonstratie in Lahore, Pakistan, voor minimumloon, tegen kinderarbeid en voor vergoeding bij ongevallen tijdens werk in loondienst.

In Pakistan heeft de regering na veel aandringen een officieel minimumloon ingesteld. Dit wordt echter door de werkgevers ontdoken. Het Minimum Wage Action Committee organiseerde met onze bijdrage een grote demonstratie op 18 maart 2016 in Lahore (hoofdstad van provincie Punjab). Het doel was de regering tot handhaving van de wet te brengen. Tweeduizend werknemers van diverse vakbonden namen deel, evenals honderden vrouwen en kinderen die werken in de steenfabrieken. De eisen waren o.a.: een minimumloon voor het maken van stenen (€ 1,22/100 stenen), geen kinderarbeid, financiële compensatie bij ongevallen. Het Committee overlegde met de overheid in Punjab, waarna de inspecteurs van de arbeid instructie kregen om ervoor te zorgen dat de bedrijven de minimumlonen uitbetalen. Sindsdien zijn de lonen voor de steenfabricage gestegen evenals de lonen bij diverse andere bedrijven.

In Dar es Salaam, Tanzania, zouden krottenwijken regelmatig door de rivier overstroomd worden. Een later bericht geeft aanwijzing dat rijke inwoners het gebied willen gebruiken. De wijken worden daarom gesloopt. De ca. achtduizend bewoners hebben eigendomsrechten en betalen steeds hun belastingen. Met onze bijdrage steunden wij de initiatiefgroep African Voices Alliance, die via rechtszaken en demonstraties gedaan kreeg dat het slopen gestopt is, en dat compensatie is uitbetaald voor de ca 500 gesloopte huizen. Ook bereikten ze dat de regering een malafide en mogelijk corrupte hoge ambtenaar ontsloeg, een gebied moet aanwijzen voor hervestiging als het huidige woongebied een andere bestemming krijgt, en dat een wet is ingediend die herhaling voorkómt.

In Mali heeft een investeerder 400 hectare grond gehuurd en vervolgens de ca. tweehonderd inwoners van de dorpen Sanamadougou en Sahou verjaagd. Hij heeft hun grond in gebruik genomen, hoewel het onwaarschijnlijk is (!) dat hun grond onder het huurcontract valt. De verdreven bewoners begonnen een rechtszaak die ongemotiveerd al vier jaar is uitgesteld. Met onze steun hielden ze een vierdaagse manifestatie om de rechtszaak gestart te krijgen, wat nog niet gelukt is. Wel kregen ze veel publiciteit en een brief van de premier, die beloofde zich in te zetten. Ook kwamen landmeters om met de dorpelingen de grenzen te bepalen. En ze brachten aan het licht dat de investeerder bij de bank valselijk verklaard had dat hij de dorpelingen gecompenseerd zou hebben. De dorpelingen zetten de strijd om hun grond voort.

Deelnemers aan manifestatie tegen landroof in Mali door grote investeerder.

Duidelijk is dat onze steun in 2016 aan deze projecten inderdaad geholpen heeft om een structurele verbetering te realiseren of dichterbij te brengen. Dit geldt ook voor de andere vijf gesteunde projecten, waarover we nu informatie hebben, maar bij twee daarvan is het resultaat (nog ?) beperkt. We vinden het belangrijk dat de actievoerenden ongetwijfeld hun zelfvertrouwen versterkt hebben en daardoor – hopelijk- ook hun verbeterde maatschappelijke positie; mogelijk kunnen ook anderen daar baat bij hebben.